Müzisyen Yalçın Akyıldız, Berlin’den Prag’a, Viyana’dan Zürih’e uzanan Avrupa’nın farklı şehirlerinde bulunan konser salonlarını ‘Müziğin Mabetleri’ adlı kitabında topladı. Konser salonlarının akustik ve mimari özelliklerinin yanı sıra şehirle yolu kesişen Dostoyevski, Tolstoy, Kafka gibi yazarlar, roman karakterleri, şehrin müzeleri, parkları, insanları bu senfonik seyahatnamede bir araya geldi.
Avrupa’nın otuz ikonik konser salonu ‘Müziğin Mabetleri’ kitabında bir araya geldi. Müzisyen Yalçın Akyıldız tarafından kaleme alınan eser, on yıllık bir emeğin ürünü. Viyana’dan Berlin’e, Prag’dan Helsinki’ye, Varşova’dan Hamburg’a, Londra’dan Paris’e ve daha pek çok şehre uzanan müzik yolculuğu aynı zamanda bir kültür yolculuğu da. Çünkü kitap bir seyahatname olarak kurgulanmış. Konser salonlarının yanı sıra şehrin parkları, müzeleri, insanları, yolları, havası, suyu, yemek yenilecek yerleri, şehrin kokusunun hissedileceği kafeleri yalın bir anlatımla okuyucuya aktarılıyor.
TARİHLE BİRLİKTE MÜZİSYEN YORUMLARI DA OKUYORUZ
Konser salonlarının akustik ve mimari özellikleri, tarihçesi, salonlarla ilgili müzisyenlerin yorumları kitapta yer alan önemli bilgilerden. Örneğin Berlin Filarmoni Orkestrası hakkında bilgi edinirken, Konzerthaus Berlin’in 235 yıllık tarihini de öğreniyoruz. Şehrin müzikle özdeşleşen geçmişiyle Mozart’ın Saraydan Kız Kaçırma Operası temsilinden 1800’lü yıllarda Wagner’in yönettiği Uçan Hollandalı’sına gidiyoruz. Yolculuğumuz henüz bitmedi. Berlin Duvarı’nın yıkılmasından tam bir ay sonra Konzerthaus Berlin’den ünlü şef Leonard Bernstein’ın yönetimindeki Beethoven’ın 9. senfonisi yükseliyor. Adeta bir zaman tünelinin içinde farklı şehirlerde, bazen roman karakterleriyle, bazen o şehrin yazara anımsattığı filmle keşfe çıkıyoruz. Bu tünelin ucu kimi zaman Stockholm’deki şehir kütüphanesinde veya Abba Müzesi’nde ya da Nobel Edebiyat Ödül Töreni’nin ardından verilen yemek salonunda bitiyor veyahut bizlere rengarenk dünyanın kapılarını açan eşsiz mimar Gauidi’nin ayak izlerini takip ediyoruz. Konser salonlarında Yunan mitolojisinden müziğin, sanatın, şiirin tanrısı Apollon selamlıyor okuyucuyu. Yalçın Akyıldız büyük bir heyecanla yazdığı satırlarında bizleri Tolstoy’un Anna Karenina’sına, Dostoyevski’nin karakterlerine, Şolohov’a, Turgenyev’e, Kafka’ya, Thomas More’un Ütopyası’na götürüyor. Bazen Nobel Edebiyat Töreni’nde Orhan Pamuk’un okuduğu Babamın Bavulu’na veya Seneca’ya kulak veriyoruz. Kitapta yer alan fotoğrafların yanında yazarın samimi dili ve anlatımının gücüyle yazarla birlikte Ahmet Haşim’in dizelerinde olduğu gibi konser salonunun merdivenlerinden ağır ağır, eteklerimizde güneş rengi bir yığın yaprakla çıkıyoruz. Orhan Veli’nin dizelerindeki Varşova’yı anımsıyoruz, Nazım Hikmet’e bir selam gönderiyoruz. Bu öyle bir yolculuk ki müziğin evrenselliği yazarları, roman kahramanlarını, müzisyenleri, tüm kültürleri bir araya getiriyor. Literatür Yayınları’ndan çıkan kitap, notaların sihirli yolcuğunu, müziğin mabetleri olarak kabul edilen dünyanın önemli konser salonlarıyla okuyucuya sunuyor.
MÜZİK KENDİMİ TANIMA ARACI
Kitabını kendisiyle konuştuğumuz Akyıldız’ı gelin daha yakından tanıyalım: “1970 yılında İstanbul’da doğdum. Şişli Terakki Lisesi’nin ardından İstanbul Üniversitesi İspanyol Dili ve Edebiyatı bölümüne girdim. Müzik çalışmalarımı lise sonrasında profesyonel olarak sürdürdüm. ‘Gidecek Yerim mi Var’, ‘Aşk-ı Kıyamet’, ‘Neyleyim’ gibi bestelerim Emre Altuğ tarafından seslendirildi. Kurucusu olduğum Yeditepe Müzik Film etiketiyle 17 albüm ve 4 sinema filminin yapımcılığını, iki senaryo ve üç filmin müziğini üstlendim. Andante Dergisi ve Radikal Gazetesi’nde yazılarım yayımlandı.” Akyıldız’a ilk olarak müziğin kendisi için ne ifade ettiğini ve ne zaman müziğe başladığını soruyorum, o da şöyle yanıt veriyor: “Müziği her şeyden önce kendimi ifade etme aracı olarak görüyorum, hatta kimi zaman da kendimi tanıma aracı. Hayatı güzelleştiren nadir şeylerden biri müzik. Tüm bu saydıklarım müziğin mesleğim olmasından çok daha önemli benim için. Müziğe 14 yaşımda gitar çalarak başladım. Birkaç ay ders aldıktan sonra kendi kendime ilerledim. 18-19 yaşlarımda profesyonel anlamda çalışmaya başladım.”
Hangi türlerde ve içeriklerde müzikler yapıyorsunuz, tarzınızı nasıl tanımlarsınız?
Müziği bir tür içinde değerlendirmeyi çok doğru bulmamakla birlikte geçmişte yaptığım besteler pop tarzında seslendirildi. Yıllar sonra Mengü Arslanoğlu’yla yaptığımız albümde bestelerimi caz öğelerini barındıran bir tarzda kaydettik. Bugün yine beste çalışmalarım sürüyor, film müzikleri yapmayı çok seviyorum, bazen de sadece kendime müzik yapıyorum. Bir tarzım var mı, açıkçası bilmiyorum?
Türk müzik sektörü hakkında ne düşünüyorsunuz? Şu an sizce ne durumda? Üretimleri ve yeni şarkıcıları nasıl değerlendiriyorsunuz?
Müzik yapmak, kaydedip dinleyiciye ulaştırmak yirmi yıl öncesine göre çok daha kolay. Bu sayede farklı türlerde bağımsız işlerle karşılaşabiliyoruz ki çok iyi oluyor bana sorarsanız. Yapımcıların egemenliğinin azaldığını görüyorum. Ne var ki sektörün son durumu hakkında yeterince bilgim ve gözlemim yok.
ÇIKAN SONUÇTAN MEMNUNUM
Müziğin Mabetleri kitabının yazım süreci nasıl gerçekleşti? Nasıl bir araştırma sürecine girdiniz?
Kitabı yazmaya 2010 yılında Londra’daki bir konser sırasında karar verdim. Sonraki 10 yıl boyunca 33 şehir ve 37 salon gezdim. Gezeceğim salonlarla ilgili bir ön araştırma yaptım elbette ama kitapta esas olarak kendi gözlemlerimi yansıttım.
Kitabınız hangi konularda bir kaynak niteliği taşıyor?
Bildiğim kadarıyla konser salonlarıyla ilgili yapılmış böyle bir çalışma yok, bu anlamda bir ilk oldu kitap. Ben kitabın konser dinleyicilerine, klasik müzik tutkunlarına ve gezmeyi sevenlere bir kaynak olmasını umut ediyorum. Bu salonlardan herhangi birini ziyaret edecek kişilerin göz atmasını isterim.
Neden böyle bir kitap çıkarma gereksinimi duydunuz?
Açıkçası ben bu kitabı gittiğim konserlerde yaşadığım harika duyguyu kaybetmemek, kayıt altına alabilmek için yazdım. Benzer duyguları yaşadığımız insanlarla paylaşabildiğim içinse çok mutluyum.
Çıkan sonuçtan memnun musunuz?
Öncelikle böyle bir dönemde kitap çıkartabilen her kimse mutlu olmalı. Her şeyin ama özellikle kâğıdın inanılmaz derecede pahalılaştığı bu dönemde böylesi bir kitabı hayata geçirmek beni fazlasıyla memnun ediyor. İçeriğine gelince, baştan beri arzu ettiğim şeyi yakaladığımı düşünüyorum.
Önünüzdeki proje ve çalışmalarınızdan da kısaca bahseder misiniz?
Amerika ve Japonya’daki salonları gezmek ve kitabın genişletilmiş baskısını yapmak istiyorum. Bir de opera evleri projesi var kafamda.
