Aynı zamanda bir polis memuru olan genç yönetmen Tunahan Kurt, çektiği kısa filmlerle hem çok önemli sosyal konulara değiniyor hem de bu konular uluslararası film festivallerinde ödülle tescilleniyor. Kendisinin asayişten film setlerine uzanan yolculuğa tüm meslek gruplarına ilham olacak cinsten…
Çektiği kısa filmlerle dünyanın en önemli film festivallerinde yarışmış ve ödüller kazanmış, polis memuru Tunahan Kurt ile tanıştırmak istiyorum sizi. Evet, kendisi Kars İl Emniyet Müdürlüğü’nde polis memuru olarak görev yapıyor. Aynı zamanda birbirinden ilginç hikâyeler anlattığı başarılı kısa filmlere imza atıyor. Örneğin, 26. Adana Altın Koza Film Festivali’nde izleme şansı bulduğum Tahta Kurusu adlı filmi 2019 yılında en çok ödül alan beşinci kısa film olarak tescillendi. Film, Amerika’da düzenlenen 7. Seattle Türk Filmleri Festivali ile Kanada’da düzenlenen Vancouver Türk Filmleri Festivali’nde “En İyi Film Ödülü”ne layık görülürken, aynı zamanda Boston Türk Filmleri Festivali, Fiorenzo Serra Film Festivali, Londra Lift-Off Sessions Film Festivali’nde yarıştı ve yabancı sinemaseverlerin karşısına çıktı. Kendi sinema dilini ‘gazetelerin 3. sayfa haberlerinde renksiz, büyük puntolarla yazılmış insan hikâyelerini yeni sinemasal tekniklerle anlamak üstüne kurulu’ olarak tanımlayan Kurt için gelecek zaman içinde ‘Polisiye filmlerin ustası’ demek çok da yanlış olmayacak çünkü şu an üzerine çalıştığı hikâyelerin onu gösterdiğini söylüyor. Öyle ki şu an üzerine çalıştığı “Sokak Köpekleri” isimli bir uzun metrajlı filminde polislik mesleğine girmek isteyen bir karakterin hayatını yan hikâye olarak anlatacak. Tunahan, şu an Emniyet Teşkilatı’nın sanat ve sanatla uğraşan personeline özellikle sahip çıktığını ve elinden geldiğince bu mesleğe hizmet etmek istediğini söylüyor: “Umarım 10 yıl sonra 3. uzun metraj filmine hazırlanan Polis Memuru Tunahan Kurt olabilirim. Bu noktada bana vermiş olduğu destekler için Kars İl Emniyet Müdürümüz Sayın Yavuz Sadıç’a sizin aracılığınız ile teşekkürlerimi iletmek isterim.”
BİR ARKADAŞIMI ETKİLEMEK İSTEMİŞTİM…
Kurt sinemanın nasıl hayatına girdiğini şöyle anlatıyor: “Üniversite yıllarında izlediğim filmlerin bazılarını beğenmiyor ve ‘ben olsam daha iyi hikâye yazar daha iyi bir film çekerim’ diye içimden geçiriyordum. Bu duygu ile 2007 yılında bir arkadaşımı etkilemek için emanet bir kamera ve tripod ile bir kısa film çalışması yaptım ama film o kadar kötü oldu ki, cesaretimi tekrar toplamam 3 yıla yakın bir zaman aldı. Çünkü bu film de sinema adına var olması gereken hiç bir şey yoktu. Kendi içimde şöyle bir kanaate vardım; Film yapmak için çok zengin ve çok iyi eğitim almak gerekti ama ben Adana’nın en büyük gecekondu mahallesi olan Kiremithane’de büyümüştüm. Bu mahallede büyüyenler ne çok zengin olur ne de çok iyi eğitim alırdı.”
FORMAYI ÜZERİME GEÇİRDİM VE KENDİME BİR KAMERA ALDIM
Genç yönetmen polis olmaya nasıl karar vermişti peki? Kendisinden dinliyoruz: “Üniversite bitmiş ve mahalleye geri dönmüştüm. Birkaç yönetmene sosyal medya üstünde mesajlar attım ama herhangi bir dönüş alamadım. Aileme sinemaya olan bağımdan bahsettim ama bu onların çok ilgisini çekmedi. Çünkü Onların hayali bir an önce devlet memuru olmam ve onları gururlandırmamdı. Yani sinemaya dair hayallerimden başka bir şey yoktu. Bu arada polislik sınavları açıldı ilk başlarda çok aklımda olmasa da sınav yaklaştıkça heyecanlanmaya başladım. Her zaman saygı duyduğum teşkilatın bir parçası olma fikri beni fazlası ile mutlu etti. Hem polis olabilirsem kendime ait iyi bir kamera alabilir ve tekrar deneyebilirdim. Bende öyle yaptım. Kutsal üniformayı üstüme geçirdim ve gittim kendime bir kamera aldım.”
BU MESLEĞE BORCUM VAR…
Merak ediyorum, ‘keşke polisliğe hiç girmeseydim’ dediği oldu mu? Tunahan bunun zor bir süreç olduğunu söylüyor: “Devlet memurluğunun çalışma şartları gereği günlük olarak harcamanız gereken bir mesai diliminiz var. Bu diğer insani ihtiyaçlar ile birlikte günün yarısından fazla zamanınızı alıyor. Ben bu saate kadar mesleği en iyi şekilde yapmaya çalışan bir polis memuruyum. Ama film üretmek de mesai isteyen bir iş. İşte ben herkesin dinlendiği, sosyalleştiği zamanlarda hayallerime ulaşmak için sosyal intiharlar yaşayıp evde mesai harcayan bir sinema sevdalısıyım. Sinema da polislik gibi bol bol fedakârlık istiyor. Ailenden, arkadaşlarından, sevdiklerinden… Bunu aklımdan dahi geçirmedim. Polislik benim maneviyatım, beni besleyenim, doyuranım. Bu mesleğe benim bir borcum var ve elinden geldiğince bu borcu ödemek istiyorum.”
ÖNYARGILARI YIKMAK POLİSLİĞE YAPTIĞIM EN BÜYÜK HİZMET
Polislik işlevi gereği tüm dünyada olduğu gibi toplumumuzda oldukça sert ve eril olarak algılanan bir meslek. Ancak Tunahan, bu profile karşı sanatıyla bunu adeta alt üst ediyor. Ona kendisini hem polis hem de yönetmen olarak hissedip hissetmediğini ve polisliğin ondaki karşılığının ne olduğunu sorduğumda “Festivallerde polis olduğumu öğrenen izleyiciler çok ayrı bir ilgi gösteriyor.” diyor ve ekliyor: “Bunun nedeni iyi ya da kötü kafasında bir polis profili oluşturması. Sonra o profiller, kalıplar, ön yargılar ya da gereksiz abartılar yıkılmaya başlıyor. İşte bu durum mesleğim ve kendi adına yaptığım belki de en büyüt hizmet. Evet, her gün iki mesleği de en derin duygularla yaşayan birisiyim. Polislik bize Şehit Fethi SEKİNLER, Gülşah GÜLERLER, Ahmet ve Mehmet ORUÇ kardeşlerden ve emanet kaldı. Ben bu emanetin bir taşıyıcısıyım.”
